Friday, June 28, 2019

The Penelopiad - Margaret Atwood

Madelaine Miller 'Circe' చదువుతున్నప్పుడు అందులో ఒడీసియస్ భార్య 'పెనెలోప్' పాత్ర నాకు చాలా ఆసక్తికరంగా అనిపించింది..ఒడిసియస్ తో Circe కొంతకాలం సహజీవనం చేస్తుంది..స్పార్టన్ రాజకుమారి పెనెలోప్ స్థిరత్వానికి నిలువెత్తు నిర్వచనం..చెక్కుచెదరని ధృడమైన వ్యక్తిత్వంతో ఒడిస్సియస్ కు సరిసాటి తెలివితేటలున్న వ్యక్తిగా భర్త మరణానంతరం సిర్సే దగ్గరకి ఆశ్రయం కోరి వచ్చిన ఆమె గురించి మరింత తెలుసుకోవాలని కుతూహలం కొద్దీ సర్ఫ్ చెయ్యగా 'పెనెలోప్' పాత్ర ప్రధానంగా మార్గరెట్ ఆట్వుడ్ రాసిన 'The Penelopiad' అనే పుస్తకం కనిపించింది..ఈ కథకు మూలం హోమర్ 'ఒడిస్సి' అయినప్పటికీ పెనెలోప్ దృష్టికోణం నుండి రాసిన ఈ కథకు కొన్ని మార్పులూ-చేర్పులు చేసి 'పెనెలోపియాడ్' అని పేరు పెట్టారు..కానీ అసలు కంటే కొసరు అన్నరీతిలో నాకు సిర్సే కంటే పెనెలోపియాడ్ ఇంకా ఎక్కువ నచ్చింది..స్థిర గంభీరమైన నది లాంటి మాడెలైన్ మిల్లర్ నేరేషన్ తో పోలిస్తే తళుక్కున మెరిసే వ్యంగ్యాస్త్రాలు,హాస్యం మేళవించిన కథనం,చక్కని ఛలోక్తులతో మార్గరెట్ ఆట్వుడ్ నేరేషన్ లోని 'ease' ఉరకలు-పరుగుల జలపాతంలా మరింత ఆసక్తికరంగా సాగింది..ఒక స్త్రీవాద రచన చదువుతున్నామనే స్పృహ పాఠకులకు కలగకుండా గంభీరమైన సన్నివేశాన్ని సైతం సున్నితమైన హాస్యంతో తేలికపరుస్తూ చక్కని సమతౌల్యంతో ఈ కథను రాశారు మార్గరెట్ ఆట్వుడ్..Circe - The Penelopiad ఈ రెండూ జంట పుస్తకాల్లాంటివి..ఈ రెండు పుస్తకాలనూ వరుసగా చదివితే కుటిలతంత్రాల్లో చాణక్యుణ్ణి తలపించే ఒడీసియస్ వీరగాథల్ని(?) ఏకకాలంలో ఇద్దరి స్త్రీల దృష్టికోణాలనుంచి చూసిన అనుభవం కలుగుతుంది..కానీ ఈ రెండు నవలలు చదివేముందు హోమర్ ఒడిస్సి గురించి కొంచెం తెలిసుంటే మరికొంచెం నచ్చుతుంది.
Image Courtesy Google
గ్రీకు మైథాలజీ తెలిసినవారికి ఒడీసియస్ కథ పరిచయమే...అతనొక మహా వీరుడు,అపర చాణక్యుడు,కుతంత్ర బుద్ధి కలవాడు,తన మాటల గారడీతో ఎవరినైనా తనవైపుకు తిప్పుకోగల మేథావి,అఛిల్లిస్ మనసు మార్చి ట్రోజన్ యుద్ధానికి తీసుకెళ్ళిన సమర్ధుడు..ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే పురాణకాలం నుండీ ఈనాటి వరకూ ఒడీసియస్ వీరగాథలు మహా కావ్యాలన్నీ వీనులవిందుగా గానం చేస్తూనే ఉన్నాయి..కానీ ఒడీసియస్ తన కథలో నిజంగా నాయకుడేనా ? అతను చేసిన పనులన్నీ ధర్మబద్ధమైనవేనా ?

మనం ఏర్పరుచుకునే అభిప్రాయాల్లో నూటికి తొంభై శాతం విన్నవో,కన్నవో,ఎవరైనా మనతో అన్నవో అయ్యి ఉంటాయి..స్వానుభవంతో ఒక ఖచ్చితమైన అభిప్రాయానికి రావడం బహు అరుదే కాదు అన్ని సమయాల్లోనూ అసాధ్యం కూడానూ..గ్రీకు పురాణాల ప్రకారం మృతి చెందిన తరువాత పాతాళ లోకానికి చేరిన అందరూ తమతో పాటు ఒక చిన్న సంచీ తీసుకుని వెళ్తారట..అన్నవీ,విన్నవీ,కన్నవీ అన్నీ కలిగిన ఆ సంచీలు ఒక్కొక్కటీ ఒక్కో బరువు ఉంటాయట..పెనెలోప్ సంచీ బరువు మధ్యస్థంగానే ఉన్నా,అందులో తొంభై శాతం ఆమె భర్త ఒడీసియస్ చెప్పిన విషయాలే ఉన్నాయి అంటుంది..నిజానికి పెనెలోప్ ఒడీసియస్ తత్వం గురించి స్పృహ లేని అమాయకురాలు కాదు..కానీ అతను మాట్లాడేవన్నీ అసత్యాలని తెలిసినా అతన్ని గుడ్డిగా  నమ్ముతుంది..జీవించి ఉన్నకాలంలో సీతా దేవంత సహన మూర్తిగా భర్త మాటకు ఎదురు చెప్పని పతివ్రతా శిరోమణిగా పేరు తెచ్చుకున్నపెనెలోప్ మరణానంతరం "Now that I’m dead I know everything" అంటూ తన అస్తిత్వాన్ని సత్యాసత్య విచారణ చేయ సంకల్పిస్తుంది.

ఈ కథను వర్తమానంలోనే చెప్తారు...కథ మొదలుపెట్టే సమయానికి మరణించిన పెనెలోప్ ఆత్మ మన సమాజంలో సంచరిస్తూ ఉంటుంది..గ్రీకు పురాణాల కాలానికీ,వర్తమానానికీ ఉన్న తేడాలను గమనిస్తూ తన గతాన్ని పునఃపరిశీలించుకుంటుంది..పెనెలోప్ పినతండ్రి కూతురు హెలెన్ స్వార్ధం కారణంగా జరిగిన ట్రోజన్ (ట్రాయ్) యుద్ధంలో ఒడీసియస్ చాలా కీలకమైన పాత్ర పోషించాడు..పదేళ్ళ సుదీర్ఘకాలం పాటు జరిగిన ట్రోజన్ యుద్ధం,అటుపైన మరో పదేళ్ళ తిరుగుప్రయాణంలో సముద్రయానంలో మార్గ మధ్యంలో మాంత్రికురాలు సిర్సే తో సహజీవనం,సైక్లోప్ అనే ఒంటి కన్ను రాక్షసిని చంపడం లాంటి అనేక సాహసాలూ,మజిలీల కారణంగా సుమారు ఇరవై ఏళ్ళ తరువాత ఒడీసియస్ ఇల్లు చేరతాడు..పదిహేనేళ్ళ పసి ప్రాయంలో భర్త వదిలి వెళ్ళిన ఒడీసియస్ ఏ నాటికైనా తిరిగొస్తాడని కొడుకు టెలిమాచుస్ తో ఇథాకాలో అతడి కోసం వేచి చూస్తుంది..కానీ ఆ సమయం ఆమెకు కఠినమైన పరీక్షలు పెడుతుంది.

ఇథాకాలో ఒడీసియస్ లేని సమయాన్ని అదను చూసుకుని ఆ రాజ్యంలోని ప్రతి యువకుడూ పెనెలోప్ సంపద,అధికారం మీద ఆశతో వయసులో తమకంటే పెద్దదైన ఆమెను(35) ని తమలో ఎవరో ఒకర్ని వివాహమాడమని వేధిస్తుంటారు..ఒడీసియస్ తిరిగిరాడన్న ధీమాతో ఆ అల్లరి మూక రాజభవనంలో చేరి ఆమె సంపదను తింటూ ఆమెను హింసిస్తూ ఉంటారు..కానీ పెనెలోప్ వందమంది పైగా ఉన్న ఆ యువకుల్ని తన తెలివితేటలతో మభ్య పెడుతూ భర్త రాకకోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటుంది..ఈ సమయంలో పెనెలోప్ సొంత కూతుళ్ళలా చూసుకునే ఆమె పన్నెండుమంది దాసీలూ(కన్యలు) ఆమెకు సహాయపడుతూ ఉంటారు..కానీ ఆ యువకులతో సన్నిహితంగా మెలుగుతున్నట్లు నటిస్తూ పెనెలోప్ ఆదేశం మేరకు వారి వ్యూహాల్ని ఆమెకు చేరవేసే క్రమంలో వారిలో కొందరు మానభంగానికి గురైతే మరి కొందరు అయిష్టంగానే వారికి లొంగిపోతారు..కానీ పెనెలోప్ మీద అభిమానంతో వారీ దురాగతాలన్నిటినీ ఓర్చుకుంటారు.

అప్పటికే భార్య గురించిన పుకార్లు ఆ నోటా ఈ నోటా వినియున్న ఒడీసియస్ ఇరవై ఏళ్ళ తరువాత రాజభవంతికి బిచ్చగాడి మారువేషంలో వస్తాడు..అక్కడ జరుగుతున్న వ్యవహారంలో ఆమె ప్రమేయం లేదని గ్రహించి ఆమెను వివాహమాడడానికి వేచి ఉన్న వరులను ముక్కలు ముక్కలుగా నరుకుతాడు..తరువాత వందమందికి పైగా ఉన్న శవాలనూ,వాటి తాలూకా రక్తపు మరకలనూ పన్నెండుమంది దాసీల చేత శుభ్రం చేయిస్తాడు..ఆ కన్యలు పెనెలోప్ కి సహాయం చేస్తున్నారని తెలుసుకోకుండా కేవలం ఆ యువకులతో గడిపిన నేరానికి వారిని కూడా టెలిమాచుస్ చేత ఉరితీయిస్తాడు..ఈ కథలో మరణించిన పన్నెండుమంది కన్యలూ ఆత్మలుగా మారి వర్తమాన కాలంలో తమకు న్యాయం జరిపించమని కోర్టును ఆశ్రయిస్తారు..ఈ విషయంలో కోర్టులో జరిగే వాదోపవాదాలు హాస్యాన్ని పండిస్తాయి..పెనెలోప్ తనని సంప్రదించకుండా ఇంత మారణహోమం తలపెట్టిన ఒడీసియస్ కౄరత్వాన్ని ఖండించలేక,తాను అల్లారుముద్దుగా పెంచుకున్న పన్నెండుమంది కన్యల మృతినీ మౌనంగా దిగమింగుకుంటూ ఆ కాలంలో స్త్రీలకున్న పరిమితుల్నీ,అంతఃపురంలో దాసీలు ఎదుర్కునే ఘోరమైన పరిస్థితుల్నీ గుర్తు చేసుకుంటుంది..పద్యాన్నీ,గద్యాన్నీ మేళవించి రాసిన ఈ కథలో పద్య భాగం పన్నెండు మంది కన్యల దృష్టికోణం నుండీ,గద్యాన్ని పెనెలోప్ దృష్టికోణం నుండీ రాశారు..ఒడీసియస్ క్రూరత్వానికీ ,సోదరుడిలా పెంచిన టెలిమాచుస్  కిరాతకానికీ తాము బలైన వైనాన్ని పన్నెండుమంది యువతులూ పద్యాల రూపంలో గానం చేస్తారు..బేసిక్ స్టోరీ లైన్ తెలుసుకుని ఈ కథ చదివితే పుస్తకం మరింత బాగా నచ్చుతుంది..మాడెలైన్ మిల్లర్ 'సిర్సే' చదవడమంటూ జరిగితే వెనువెంటనే మార్గరెట్ ఆట్వుడ్ 'పెనెలోపియాడ్' కూడా తప్పక చదవండి..ఆట్వుడ్ అద్భుతమైన నేరేషన్ పుస్తకాన్ని క్రింద పెట్టనివ్వదు..Happy Reading.

పుస్తకం నుండి కొన్ని వాక్యాలు,
It was claimed she’d come out of an egg, being the daughter of Zeus who’d raped her mother in the form of a swan.She was quite stuck-up about it, was Helen. I wonder how many of us really believed that swan-rape concoction? There were a lot of stories of that kind going around then – the gods couldn’t seem to keep their hands or paws or beaks off mortal women, they were always raping someone or other.
Immortality and mortality didn’t mix well: it was fire and mud, only the fire always won.
The gods were never averse to making a mess. In fact they enjoyed it. To watch some mortal with his or her eyes frying in their sockets through an overdose of god-sex made them shake with laughter. There was something childish about the gods, in a nasty way. I can say this now because I no longer have a body, I’m beyond that kind of suffering, and the gods aren’t listening anyway. As far as I can tell they’ve gone to sleep. In your world, you don’t get visitations from the gods the way people used to unless you’re on drugs.
I know it isn’t me they’re after, not Penelope the Duck. It’s only what comes with me – the royal connection, the pile of glittering junk. No man will ever kill himself for love of me.And no man ever did. Not that I would have wanted to inspire those kinds of suicides. I was not a man-eater, I was not a Siren, I was not like cousin Helen who loved to make conquests just to show she could.
Odysseus won it. He cheated, as I later learned. My father’s brother, Uncle Tyndareus, father of Helen – though, as I’ve told you, some said that Zeus was her real father – helped him to do it. He mixed the wine of the other contestants with a drug that slowed them  down, though not so much as they would notice; to Odysseus he gave a potion that had the opposite effect. I understand that this sort of thing has become a tradition, and is still practiced in the world of the living when it comes to athletic contests
It’s hard to lose an argument to one’s teenaged son. Once they’re taller than you are, you have only your moral authority: a weak weapon at best.

No comments:

Post a Comment