 |
| Image Courtesy Google |
ప్రతి మనిషీ తనకు ప్రత్యేకం నిర్దేశింపబడిన లక్ష్యం దిశగా ఒక్కోమెట్టూ ఎక్కుతూ ఏదో ఒక దశలో చివరి మెట్టుకు చేరుకుంటాడు..ఈ గమ్యం చేరడానికి చాలామందికి ఒక జీవితకాలం పడితే, అతి కొద్ది మంది అదృష్టవంతులు (?) మాత్రం జీవితపు తొలిదశల్లోనే చివరి మెట్టు చేరుకుంటారు..సంగీతమంటే ప్రేమ,తద్వారా వచ్చిన బీటిల్స్ పాపులారిటీ లెనన్ కు పాతికేళ్ళ ప్రాయంలోనే ఒక జీవితకాలానికి సరిపడా అనుభవాలన్నీ సొంతం చేసింది..ఇక ఎక్కడానికి మెట్లు లేవని గ్రహింపుకొచ్చిన సమయంలో లెనన్ లో సహజంగానే ఒక ఖాళీ,స్తబ్దత చోటు చేసుకున్నాయి..సరిగ్గా ఇలాంటి సమయంలోనే జీవితేఛ్ఛ సన్నగిల్లి అస్తిత్వవాదం తెరపైకి వస్తుంది..జీవితం అంటే ఇంతేనా ? ఇంకేమీ లేదా ? నా ఉనికికి అర్థం ఏమిటి ? లాంటి ప్రశ్నలు తలెత్తుతాయి..ఇంకేదో లేదనుకోవడం,కావాలనుకోవడం మనిషి సహజ స్వభావం..ఒక సినీకవి అన్నట్లు 'మనిషి మారడు,ఆతని కాంక్ష తీరదు'..కానీ ఈ స్పిరిట్యుయల్ కాలింగ్ కొందరికి జీవితపు తొలి దశలోనే ఎదురైతే మరికొందరికి తుది దశకి చేరే వరకూ అనుభవంలోకి రాదు,ఇక పొట్టకూటికి కర్మసిద్ధాంతాన్ని అనుసరించి కులాసాగా బ్రతికే అధికశాతం సాధారణ ప్రజానీకానికి ఇటువంటి స్పిరిట్యుయల్ కాలింగ్ అనేదొకటుంటుందనేదే తెలియదు..ఒక్కోసారి ఈ స్పిరిట్యుయల్ క్వెస్ట్ అంతా ఒక కడుపు నిండిన వ్యవహారం ఏమో అనిపిస్తుంది.
బీటిల్స్ బిజీ షెడ్యూల్స్ తో,ప్రపంచ పర్యటనలతో పట్టిందల్లా బంగారంగా మారిన దశలో సృజనాత్మకతను పెంపొందించుకోడానికి LSD వినియోగానికీ ,ఇతరత్రా డ్రగ్స్ కి అలవాటుపడిన లెనన్ ఒక స్థాయిలో బ్రేకింగ్ పాయింట్ కు చేరుకున్నారు..జీవితపు అర్థరాహిత్యాన్ని భరించలేక "But thou, when thou prayest, enter into thy closet, and when thou hast shut thy door, pray to thy Father which is in secret; and thy Father which seeth in secret shall reward thee openly." అన్న జీసస్ మాటల్ని జ్ఞప్తికి తెచ్చుకుని, ఒక శీతాకాలపు రాత్రి వేళ వేబ్రిడ్జి లోని తన ఇంట్లో బాత్రూమ్ తలుపు గడియ వేసుకుని మోకాళ్ళపై కూర్చుని దేవుణ్ణి ఒక చిన్న చిహ్నాన్ని ఇమ్మని ప్రాధేయపడ్డారు ,అయినా ఆయనకు ఏ విధమైన సమాధానం దొరకలేదు..కానీ లెనన్ జీవితంలో ఆ క్షణంలో మొదలైన సత్యాన్వేషణ మరో దశాబ్దంపాటు నిర్విరామంగా కొనసాగింది..అంతవరకూ జీవిత పరమార్ధాన్ని బాహ్య ప్రపంచంలో వెతికిన లెనన్ ఆలోచనలు మహర్షి మహేష్ యోగి పరిచయంతో అంతఃప్రపంచం దిశగా ప్రయాణించాయి..యోగితో మనస్పర్థల కారణంగా విడిపోయినప్పటికీ ఆయన ఆధ్వర్యంలో నేర్చుకున్న ధ్యానం చివరి వరకూ కొనసాగించారు లెనన్..భార్య సింథియానూ,కుమారుణ్ణీ వదిలేసి యోకో ఓనోని వివాహమాడిన తరువాత నుండీ లెనన్ జీవితం ఇంకా సంక్లిష్టంగా మారింది..ఈ దశలో ఓనో తో కలిసి దేశదేశాలూ తిరుగుతూ శాంతిమంత్రం జపిస్తూ అటు బ్రిటన్,ఇటు అమెరికా ప్రభుత్వ విధానాలకు వ్యతిరేకంగా ఉద్యమాలు చేస్తూ 'సెల్ఫ్ ట్రాన్స్ఫర్మేషన్ ' దిశగా అడుగులు వేశారు లెనన్.
ఈ రచనలో బీటిల్స్ ప్రస్థానం గురించీ,జాన్ లెనన్ వ్యక్తిగత జీవితం గురించీ ఆసక్తికరమైన విషయవిశేషాలుంటాయి..జాన్ లెనన్ లో సెల్ఫ్ ట్రాన్స్ఫర్మేషన్ ను వివిధ దశల్లో వివరిస్తూ రాసిన అధ్యాయాలను చివర్లో 'Suggested Listening' పేరిట ఆయన ఆయా సమయాల్లో కంపోజ్ చేసిన బీటిల్స్ పాటల్ని రిఫర్ చేస్తూ ముగించడం బావుంది..ఈ పుస్తకాన్ని ఏకబిగిన చదవగలిగినప్పటికీ నేనలా చదవలేదు,నిజానికి బీటిల్స్ ఫాన్స్ ఎవరూ అలా చదవలేరు..పుస్తకం చదువుతూ మధ్య మధ్యలో అందులో ప్రస్తావించిన బీటిల్స్ పాటల్ని వింటూ ప్రతీ వాక్యాన్నీ లెనన్ ఆలోచనలతో రిలేట్ చేసుకుంటూ చదవడం వల్ల వివిధ దశల్లో లెనన్ లో మానసిక పరిపక్వతా,పరిణితీ స్పష్టంగా తెలుస్తాయి..“I think, therefore I am ” అనే Descartes సిద్ధాంతానికి భిన్నంగా లెనన్ వెర్షన్ ను “I don’t believe, therefore I am.” అనవచ్చు అంటారు రచయిత.
ఆధ్యాత్మిక మార్గంలో తొలి అడుగు (స్పిరిట్యువల్ అవేకెనింగ్ ) అందరికీ ఒక్కలా అనుభవమయ్యే విషయం కాదు..నలుగురూ నడిచే సౌకర్యవంతమైన దారుల్లో,గుంపులో ఒకడిగా 'గోయింగ్ విత్ ది ఫ్లో' తో నడిచి మూకుమ్మడిగా సాధించే లక్ష్యం అంతకంటే కాదు..ఆధ్యాత్మికత దిశగా ప్రయాణంలో ఎవరి 'కాలింగ్' వారిదే,ఎవరి మార్గం,మజిలీ,గమ్యం వారిదే..మనిషిలో తన జీవిత పరమార్ధం ఏమిటనే ప్రశ్న తలెత్తినప్పుడు, సమాధానం ఇదీ అంటూ ఏ మతగ్రంథాలూ ఉద్బోధించలేవు ,ఏ గురువులూ స్పష్టమైన సమాధానాలు ఇవ్వలేరు..ఇవన్నీ సత్యాన్వేషణ దిశగా ప్రయాణించే మనిషికి తాత్కాలికంగా సంశయనివృత్తి చేసే ఉత్ప్రేరకాలుగా ఉండవచ్చు..'జీవిత పరమార్ధం'(పర్పస్ ఆఫ్ లైఫ్ ) మనిషి మనిషికీ ప్రత్యేకమైనది..సమస్త భారత జాతినీ ఒకే తాటిపై నడిపించిన స్వాతంత్య్ర సమరం మహాత్ముడి కాలింగ్ అయితే,పిన్న వయసులోనే అన్నీ పరిత్యజించి సన్యసించడం వివేకానందుడి కాలింగ్..అలాగే ఎం.ఎస్.సుబ్బులక్ష్మి,సచిన్,కలాం ఇలా అందరూ తమవైన రంగాల్లో జీవితాన్ని పరిపూర్ణంగా జీవించినవారే..ఇదంతా చెప్పడంలో ఉద్దేశ్యం ఆధ్యాత్మికత ఒక మతానికో,వ్యవస్థకో,సంస్కృతికో సంబంధించిన విషయం కాదని చెప్పడమే..ఇది పూర్తిగా వ్యక్తిగతం,బహుశా వ్యక్తిగత కర్మఫలానుసారం జరిగే ప్రక్రియ కావచ్చును..మనిషికి తనదైన సత్యాన్వేషణలో తలెత్తే సంశయాలకు సమాధానాలు మనిషి బయట దొరికే అవకాశం లేదు..వాటిని వెతకాలంటే మనిషి తన అంతః ప్రపంచంలోకి దృష్టి సారించాలి.
Lennon thought that we ourselves have the power to reshape culture and world events if we will only recognize the fact and act individually and in concert. The first key to achieving this power is self-transformation. When considering how to improve the world, people almost always focus their attention outside themselves, which too often leads to resistance, confrontation, frustration, and defeat. Actually, the only thing over which we have control is our own attitudes and behavior. If we first focus on changing ourselves, internalizing love instead of possessiveness and violence, we take a small but significant step toward positive change.
ప్రేమ, శాంతి : ఈ రెండూ ముఖ్యంగా జాన్ లెనన్ ప్రొమోట్ చేసిన అంశాలైనప్పటికీ , వాటిని సాధించే దిశగా ఆయన ప్రతిపాదించిన మార్గాలు వాస్తవదూరమనీ, ఆచరణయోగ్యం కావనీ, ఆయన 'సినికల్' ధోరణి కామూ తరహా నిహిలిస్టిక్,పెస్సిమిస్టిక్ అప్రోచ్ అనీ అధికశాతంమంది విమర్శించారు..లెనన్ కలలుగన్న 'NUTOPIA' ను చూడడానికి ఆయన జీవించి లేకపోయినప్పటికీ తన జీవితకాలంలో మనసావాచాకర్మణా నమ్మి ఆచరించి,ప్రతిపాదించినవి ముఖ్యంగా మూడు సూత్రాలు :
1.We owe it to ourselves to question the “truths” our culture passes on to us and to be cynical about the motives of experts and those in authority.
అథారిటీ ని ప్రశ్నించడం లెనన్ కు చిన్నతనంలోనే అలవడింది..లివర్పూల్ లో ఇంగ్లీషు ఇంపీరియలిస్ట్ సొసైటీలో వర్కింగ్ క్లాస్ కుటుంబంలో పెరిగిన లెనన్ మొదట్నుంచీ సామజిక కట్టుబాట్లను ధిక్కరించారు.
2.We owe it to ourselves to live our lives as though creating works of art, using the resources fate has dealt us.
సంఘంలో తన స్థానం ఏదైనా మనిషి నిర్భీతిగా తన జీవితాన్ని ఒక కళగా మలుచుకోగల సమర్థుడని తన జీవితం ద్వారా చాటిచెప్పారు లెనన్.
3. We owe it to ourselves and our posterity to aim at self-transformation, being aware of the “ripple” influence of our words and actions.
మనిషిని సమాజంలో భాగంగా కాకుండా ఒక ఇండివిడ్యువల్ (A free-thinking, self-directing individual ) గా చూస్తారు లెనన్..సెల్ఫ్ ట్రాన్స్ఫర్మేషన్ వ్యక్తిగత అంశమే గానీ సామజికాంశం కాదనేది నిర్వివాదం..యుద్ధాలు,మతవిద్వేషాలు,ఆర్ధిక/సామాజిక అసమానతలూ లేని శాంతియుతమైన సమాజం కోసం వ్యక్తి తనలో మార్పు దిశగా కృషి చెయ్యాలనేది ఆయన సిద్ధాంతం.
పుస్తకం నుండి మరికొన్ని నచ్చిన వాక్యాలు :
He had eluded the “system” that molded young minds into useful parts of the socioeconomic machine, only to realize that rebellion against it had given him meaning while freedom from it left him directionless.
He confided to his close friend Pete Shotton: “The more I have, the more I see, and the more experience I get, the more confused I become as to who I am, and what the hell life is all about.”
లెనన్ క్రమశిక్షణారాహిత్యం కారణంగా రిపోర్ట్ కార్డు మీద స్కూల్ వారి రిపోర్ట్ : The headmaster of Quarry Bank wrote a dismissive note at the bottom of his final report card: “This boy is bound to fail.”
సోషల్ కండిషనింగ్ కి లొంగని లెనన్ బలమైన వ్యక్తిత్వానికి కారణమైన పుస్తక పఠనం గురించి : The problem was not with his initiative or intelligence. His Aunt Mimi owned a twenty-volume set of the world’s best short stories, and by the time Lennon was ten he had read and reread most of them, being particularly enthralled by Balzac. At twelve he ploughed through her encyclopedia. By sixteen he had read the complete works of Winston Churchill. He also enjoyed Edgar Allan Poe, James Thurber, Edward Lear, and Richmal Crompton, and his favorite books were Treasure Island, Alice in Wonderland, and Through the Looking Glass.
“The more I have, the more I see, and the more experience I get, the more confused I become as to who I am,and what the hell life is all about.” Seeking some direction, or at least a compass, Lennon began to study the works of Sigmund Freud, C. G. Jung, and Wilhelm Reich.
Lennon’s academic problem was with academia itself. He felt stifled by the regimentation. He resented the assumptions that were inherent in the educational system—that those in charge had a right to direct his life, to tell him where to go and when to be there, to judge his work and his behavior by their own standards, and to expect him to study and master information "they" considered important.
Curiously for a man envied by millions of fans around the world, he wrote a song called “I’m a Loser.” He characterized himself as wearing a mask (“I’m not what I appear to be”) and punctuated self-pitying lyrics with Dylanesque harmonica riffs.
క్రిస్టియానిటీపై లెనన్ విమర్శలు బ్రిటన్ ప్రజల ఆగ్రహానికి కారణమయ్యాయి : “Christianity will go. It will vanish and shrink. I needn’t argue with that; I’m right and I will be proved right. We’re more popular than Jesus now; I don’t know which will go first—rock ’n’ roll or Christianity. Jesus was all right but his disciples were thick and ordinary. It’s them twisting it that ruins it for me.
Lennon came to hold the view that a personified God was a defense mechanism of the human brain confronted by the stresses of life. In his song “God,” he concisely expresses this point of view with an aphorism: “God is a concept by which we measure our pain."
The song, written when he was turning thirty, could be considered Lennon’s declaration of independence. After beginning with the aphorism, he offers a litany of subjects in which he declares he does not believe, among them Jesus, Buddha, the Bible, and the Bhagavad Gita. He also includes Kennedy, Elvis, and Zimmerman (Bob Dylan) in the list, and culminates with the Beatles. His objective is quite straightforward: to stand alone intellectually—rejecting all belief systems and all idols, even the idol he had helped to create and to which he owed his power and influence.
His message is blunt: stop accepting what you’ve been told; assert your independence and individuality; don’t be mentally shackled by rules that someone else devised.
Through engagement with the world you risked entanglement and defeat, and even if successful you achieved nothing that someone else couldn’t achieve. The one thing you could do that absolutely no one else could do was to change yourself—to “learn how to be you in time.”
History’s most famous Cynic and John Lennon have fascinating similarities. Diogenes had a strong predisposition to speak the truth, to “say it all,” no matter what the consequences. He was committed to moral freedom and contemptuous of traditional ideals. He insisted on mental independence and enjoyed defying social norms. In the words of Professor Luis E. Navia, he had “an unusual degree of intellectual lucidity, and, above all, a tremendous courage to live in accord with his convictions.”
He had nowhere to turn for help; the coterie of aides and hangers-on who surrounded him had a stake in his persona as Beatle John and facilitated his captivity. “The king is always killed by his courtiers, not by his enemies. The king is overfed, overdrugged, overindulged, anything to keep the king tied to his throne. Most people in that position never wake up. They either die mentally or physically or both. And what Yoko did for me, apart from liberating me to be a feminist, was to liberate me from that situation.”
Along with Mahatma Gandhi and Martin Luther King, Jr., John Lennon stands out prominently as one of the twentieth century’s three icons of peace. All three would die by gunfire.
ఇంగ్లీష్ వ్యవస్థలో వేళ్ళూనుకున్న పురుషాధిక్యతకు లెనన్ కూడా మినహాయింపు కాదు అనడానికి లెనన్ ఒక సందర్భంలో అన్నమాటల్ని గుర్తు చేస్తారు As a cocky young man he had summed up his view with a one-liner: “Women should be obscene and not heard.”
యోకో ఓనో తన పురుషాధిక్య ధోరణిని మార్చి స్త్రీల పట్ల గౌరవాన్ని కలిగించింది అంటూ ..Now, in his thirties, he was finally opening his eyes to the pain he had caused in his blindness. “I was a working-class macho guy that didn’t know any better. … I was used to being served, like Elvis and a lot of the stars were. And Yoko didn’t buy that. … From the day I met her, she demanded equal time, equal space, equal rights. I didn’t know what she was talking about. … Well, I found out. And I’m thankful to her for the education.”
నిద్రలేచిన ప్రతి క్షణం నుండీ లెనన్ తన బీటిల్స్ ఇమేజ్ ని కాపాడుకోవడానికి ఏం కోల్పోయారో గ్రహించిన వెంటనే ఆ చట్రంనుండి బయటపడడానికి ప్రయత్నించారు : From his early twenties, Lennon had been living at a furious pace. He was a gifted person and he accomplished extraordinary things, but he finally came to understand that he had climbed onto a merry-go-round of illusion and that every day he focused on trying to be “John Lennon” he sacrificed another part of himself. In time he realized he was caught up in a hopeless quest. He had only one choice—to let it all go.
లెనన్ ఇమేజ్ నుండి బయటపడిన క్రమం : The first key to his escape had been linking up with Yoko Ono, who related to him not as a legend but as a person. Another had been Primal Scream therapy, which pried the lid off his deepest insecurities and engendered raw honesty. The final key had been the lost weekend, which tantalized him with freedom, then coldly drove home the point that the price of remaining “John Lennon” would be Faustian.
“If I can’t deal with a child, I can’t deal with anything. No matter what artistic gains I get, or how many gold records, if I can’t make a success out of my relationship with the people I supposedly love, then everything else is bullshit".
“Life is what happens to you while you’re busy making other plans".
ఐదేళ్ల పాటు లైమ్ లైట్ కి దూరంగా 'హౌస్ వైఫ్' బాధ్యతలు స్వీకరించిన లెనన్ ఆలోచనలు :
His househusband experiences gave him a firsthand education about the daily life of housewives. "I’ll say to all housewives, I now understand what they’re screaming about. Because . . . what I’m describing is most women’s lives. . . . I was being just like a million, a hundred million people who are mainly female, I just went from meal to meal. Is he well? Has he brushed his teeth? Has he eaten enough vegetables? Is he overeating? Am I limiting his diet too much? Did he get some goodies? What condition is the child in? How is she when she comes back from the office? Is she going to talk to me or is she just going to talk about business ? "
His last five years were spent as a mentally liberated, mature man. Not a man who had fully overcome his demons and his weaknesses, but a man who drew strength from his family relationships. Not a man who no longer had aspirations, but a man who knew the importance of pausing to savor the simple pleasures of life.
Why? Because with Lennon they knew they were going to hear a genuine iconoclast with the courage to speak from the heart. “I’ve never claimed divinity. I’ve never claimed purity of soul. I’ve never claimed to have the answer to life. I only put out songs and answer questions as honestly as I can, but only as honestly as I can—no more, no less.”
మీరు బీటిల్స్ ఫ్యాన్ అయితే ఇది తప్పకుండా చదవవలసిన రచన. హ్యాపీ రీడింగ్ :)
No comments:
Post a Comment