Roland Barthes on Feminism

Image Courtesy Google

మనకి ఖాళీల్ని పూరించడం ఇష్టం..కప్ బోర్డులను బట్టలతోనూ,ఖాళీ గదుల్ని వస్తువులతోనూ,మెదడుని సమాచారంతోనూ,జీవితాన్ని మనుషులతోనూ  నింపుకోవడం ఇష్టం...ఏదీ ఖాళీగా ఉండకూడదు,ఖాళీలు భయపెడతాయి..మనం జన్మతః ఒంటరివాళ్ళమని ఓరకంట చూస్తూ గేలి చేస్తాయి..ఆ ఖాళీలను పూరించి తీరాలి.ఆ దిశగా చదువు,ఉద్యోగం,వివాహం,సంతానం,రిటైర్మెంట్ లాంటివన్నీ నలుగురితో పాటు అదే వరుసలో పాటించిన మనిషి సమాజంలో గౌరవస్థానంలో ఉంచబడతాడు..కానీ ఇవన్నీ మనిషికి ఆహారనిద్రా మైథునాల్లా కనీసావసరాలా ? ప్రాచీన కాలంనుండీ విభిన్న సంస్కృతుల పరిణామక్రమంలో సంఘజీవిగా మనిషి సౌకర్యార్థం 'ఏవయసుకా ముచ్చట' ప్రాతిపదికన ఈ క్రమాన్ని ఏర్పాటు చేసి ఉంటారు..కానీ కాలం గడుస్తున్నా ఈ క్రమంలో మాత్రం ఎటువంటి మార్పూ లేదు..జనాభా పెరుగుదలకూ,ప్రకృతి వనరులకూ మధ్య త్వరితగతిని మారుతున్న నిష్పత్తుల్లో భూమ్యాకాశాల సామ్యం కనిపిస్తునప్పుడు కూడా ఇంకా పెళ్ళి కాలేదా,పిల్లలు లేరా వంటి ఛాందసత్వాలు మాత్రం పోవడం లేదు..స్త్రీ శరీరం సంతానోత్పత్తికి అనువుగా ఉన్నంత మాత్రాన సంతానం ఉత్పత్తి చెయ్యాలా ? ఈ విషయంలో ఆమెకు నిర్ణయాధికారం లేదా ? ఈ ప్రశ్నల్ని సాహిత్యానికీ,ఫెమినిజానికీ ముడిపెడుతూ రోలాండ్ బార్త్ మైథాలజీస్ లో 'నోవెల్స్ అండ్ చిల్డ్రన్' అనే ఒక వ్యాసం రాశారు..ఇది చదువుతున్నప్పుడు దీని గురించి ప్రత్యేకించి ఒక నోట్ రాయాలనుకున్నాను.

ఇక్కడ మనిషి తన సౌకర్యార్ధం ఏర్పాటు చేసుకున్నక్రమాన్ని విమర్శించడం,లేదా అది సరికాదని చెప్పడం నా ఉద్దేశ్యం కాదు..నలుగురూ పాటించే క్రమాన్ని పాటించాలా వద్దా అనే విషయంలో ప్రతీ మనిషికి సంపూర్ణ నిర్ణయాధికారం ఉండాలి అని మాత్రం అనుకుంటాను.

ఇక వ్యాసంలోకి వస్తే,ఇది బార్త్ ఫెమినిస్ట్ అభిప్రాయాలను ప్రతిబింబిస్తుంది..ఒకసారి ఫ్రాన్స్ లో వెలువడే Elle అనే పత్రిక డెబ్భై మంది రచయిత్రులను ఒకే ఫ్రేములో బంధించిన ఫోటోను ప్రచురించిందట..మంచిదే..కానీ ఆ పత్రికలో రచయిత్రులను ఈ విధంగా వర్గీకరిస్తూ పరిచయం చేశారట.

Jacqueline Lenoir (two daughters, one novel); Marina Grey (one son, one novel); Nicole Dutreil (two sons, four novels), etc.

అసలేమిటిది ? దీనికి అర్థమేమిటి ?

"రైటింగ్ ను ఒక సాహసోపేతమైన వృత్తిగా రైటర్ ని కాస్తో కూస్తో బొహేమియనిజానికి అర్హుడుగా భావిస్తారు..రచయిత అన్నివిధాలా స్వతంత్రుడు,'రైట్ టు ఇండివిడ్యువాలిటీ' కి చిరునామాలాంటివాడు..అతడి వృత్తి రచయితగా సంఘంలో గౌరవంతో పాటు జీవనోపాధిని కూడా అందిస్తుంది..కానీ ఈ నియమాలన్నీ మగవారికే వర్తిస్తాయి..రచయిత్రులు పొరపాటున కూడా స్త్రీ ప్రప్రథమంగా చెయ్యాల్సిన డ్యూటీ (submitted to the eternal statute of womanhood),అనగా మాతృత్వానికి న్యాయం చెయ్యకుండా ఆ ఆర్టిస్టుల నియమావళిని తమకు అనుకూలంగా భావించకూడదు..నిజానికి స్త్రీలు ఈ భూమి మీద సృష్టించబడిందే పురుషులకు సంతానాన్ని కని ఇవ్వడానికి ; వాళ్ళు ఎంత కావాలంటే అంత రాసుకోవచ్చు,వాళ్ళ పరిస్థితుల్ని ఎంత కావాలంటే అంత సుందరమయంగా తీర్చిదిద్దుకోవచ్చు,కానీ వాళ్ళ స్త్రీ అస్తిత్వపు సహజస్థితికి దూరంగా జరగడం మాత్రం నిషిద్ధం..అన్నిటినీ మించి రచయిత్రిగా వారి ఆర్టిస్టు హోదా వారికి ఆపాదించిన బైబిలికల్ ఫేట్ ను భంగపరిచేదిగా ఉండకూడదు..అందువల్ల వాళ్ళ తక్షణ కర్తవ్యం ఏమిటంటే,వెనువెంటనే వాళ్ళు 'మదర్ హుడ్' కి ట్రిబ్యూట్ ఇస్తూ తమను తాము రుజువు చేసుకోవాలి."

"మీ స్త్రీమూర్తులు స్వతహాగా ధైర్యవంతులు,స్వతంత్రులు,పురుషులతో సమానంగా అన్ని పనులూ చెయ్యగలరు,రాయడంతో సహా ; కానీ పురుషులకంటే ఒకడుగు ముందుకు వెళ్ళిపోయి మాత్రం కాదు ; వారి కనుసన్నలలో మెలుగుతూ,మీరు రాసే పుస్తకాలను మీ పిల్లలతో భర్తీ చెయ్యాలి ; కొంతకాలం సాధికారత స్వతంత్రత అనుభవించవచ్చు,తప్పేమీ లేదు..కానీ మళ్ళీ వెనుదిరిగి మీకు కేటాయించిన స్థానంలోకి మీరు వచ్చెయ్యాలి..ఒక నవల,ఒక సంతానం,కాస్త ఫెమినిజం,మరికాస్త దాంపత్యం..ఇదీ మీ క్రమం." 

"మీ రచయిత్రుల ఆర్టిస్టిక్ మ్యూజ్ ని తీసుకొచ్చి బలమైన కుటుంబ వ్యవస్థ దూలాలకు వ్రేళ్ళాడదీద్దాం..నిజానికి ఈ కాంబినేషన్ వలన రెండువైపులా ప్రయోజనం చేకూరుతుంది..ఇటువంటి మిథ్యల విషయంలో పరస్పరం సహాయం చేసుకోవడం ఎప్పుడూ లాభదాయకమే."

"For instance, the Muse will give its sublimity to the humble tasks of the home; and in exchange, to thank her for this favour, the myth of child-bearing will lend to the Muse, who sometimes has the reputation of being a little wanton, the guarantee of its respectability, the touching decor of the nursery. "

"ఈ విధంగా Elle పత్రిక పాఠకులకు చెప్పి ఒప్పించాలనుకున్న మిథ్య అందరికీ ఆనందదాయకమే..స్త్రీలు శక్తిస్వరూపిణులుగా ఆత్మ విశ్వాసంతో ఉండాలి : వాళ్ళకి కూడా పురుషులతోపాటు గొప్ప సృజనాత్మక ప్రపంచంలోకి (సుపీరియర్ స్టేటస్ ఆఫ్ క్రియేషన్) అడుగుపెట్టే హక్కుని కట్టబెట్టాలి..కానీ ఇవన్నీ చూసి మగవారు బెదురుతారేమో,వారిని భయపడొద్దని భరోసా ఇస్తూ భుజం తడదాం ; స్త్రీలు ఎప్పటికీ మీ స్థానాన్ని లాగేసుకోరు,స్త్రీ సహజమైన మాతృత్వానికి దూరం జరగరు."

"Elle nimbly plays a Molièresque scene, says yes on one side and no on the other, and busies herself in displeasing no one; like Don Juan between his two peasant girls, Elle says to women: you are worth just as much as men; and to men: your women will never be anything but women." 

"Man at first seems absent from this double parturition;ఇక ఈ పత్రిక చూసిన మగవారికి పిల్లలూ,నవలలూ ఒకేలా కనిపిస్తారు..తమ ప్రమేయం లేకుండా వాటంతటవే ఏదో అద్భుతంలా సృష్టించబడి భూమ్మీదకి అకస్మాత్తుగా వచ్చేసినట్లు,పూర్తిగా తల్లికి మాత్రమే చెందినట్లు..అందునా డెబ్భై మంది స్త్రీలనూ, వారి పిల్లలనూ,పుస్తకాలనూ కలిపి ఒకే ఫోటో లో చూపించడం వల్ల నిజంగానే అవన్నీ ఒక మిరాకల్ లా సృజనాత్మకత,స్వప్నాల సరిసమాన ఫలితమేమో (the miraculous products of an ideal parthenogenesis ) అనిపించేస్తుంది..కానీ ఈ మొత్తం ఫామిలీ పిక్చర్ లో మగవాడు ఎక్కడ ? "

"Nowhere and everywhere, like the sky, the horizon, an authority which at once determines and limits a condition. Such is the world of Elle: women there are always a homogeneous species, an established body jealous of its privileges, still more enamoured of the burdens that go with them. Man is never inside, femininity is pure, free, powerful; but man is everywhere around, he presses on all sides, he makes everything exist; he is in all eternity the creative absence, that of the Racinian deity: the feminine world of Elle, a world without men, but entirely constituted by the gaze of man, is very exactly that of the gynaeceum. "

"ఈ విధంగా Elle పత్రికలో ప్రతీ భాగంలో ఈ ద్వంద్వ వైఖరి ప్రస్ఫుటంగా కనిపిస్తుంది..ప్రాచీన గ్రీకు రోమన్ సంస్కృతుల్లో స్త్రీల కోసం ప్రత్యేకమైన 'జానీసియం' అనే అంతఃపురాలను కేటాయించేవారు..ఇవన్నీ పురుషుల కనుసన్నలలో మెలుగుతూ స్వతంత్రంగా (?) వ్యవహరిస్తాయి..ఎటొచ్చీ ఆ అంతఃపురాలకు తాళాలు ఉంటాయి..స్త్రీలను వాటిలోపల స్వేచ్ఛగా తిరగమని వదులుతారు..ప్రేమించు,పనిచెయ్యి,రచనలు చెయ్యి,వ్యాపారవేత్తగా మారు,నీ ఇష్టం కానీ ఎప్పుడూ పురుషుడి ఉనికిని గుర్తుపెట్టుకో..నువ్వు అతడిలా సృష్టింపబడలేదని జ్ఞాపకం పెట్టుకో ;ఈ కారణంగా నీ ఉనికి అతడి మీద ఆధారపడుతుందని మరవొద్దు..నీ స్వేచ్ఛ కేవలం ఒక లగ్జరీ,ఆ లగ్జరీ నీకెప్పుడు దక్కుతుందంటే నువ్వు నీ స్త్రీ సహజ ప్రవృత్తిని గుర్తించి,అంగీకరించినప్పుడే..నీకు రాయాలనుంటే రాయి..సాటి మనుషులుగా మేమందరం నిన్ను చూసి గర్వపడతాము,కానీ మరో చేత్తో స్త్రీగా పిల్లలను కనవలసిన నీ విధిని మాత్రం మర్చిపోవద్దు..ఎందుకంటే అదే నీ డెస్టినీ..ఒక jesuitic morality: అందువల్ల నీ మోరల్ రూల్ ఆఫ్ కండిషన్ ను స్వీకరించు..కానీ అది నిలబడిన నమ్మకపు పునాదుల(dogma) విషయంలో మాత్రం ఎప్పుడూ రాజీపడకు."